Σελίδες για τον «άθλο» του Μαραθώνα

«Στέκεσαι στη μέση του κάμπου και προσπαθείς με τα ξεφτίδια των πληροφοριών και με τη λογική σου να ανασυνθέσεις την ιστορία της μάχης: την παράταξη, το ξεκίνημα, την τακτική των αντιπάλων και την πορεία τους».

Δυόμισι χιλιάδες χρόνια μετά, ένας αρχαιολόγος με άριστη γνώση της Αττικής και με υπέροχη πένα γράφει για τη μάχη του Μαραθώνα και καθηλώνει τον αναγνώστη. Ο Γιώργος Σταϊνχάουερ είναι ο συγγραφέας του τόμου που εξέδωσαν φέτος το Κοινωφελές Ιδρυμα Ιωάννη Σ. Λάτση και η Eurobank EFG.

Τίτλος της έκδοσης, «Ο Μαραθώνας και το αρχαιολογικό μουσείο». Η παρουσίαση του τόμου έγινε χθες, και το κοινό θα μπορεί να τον δει στον διαδικτυακό κόμβο του Ιδρύματος τους πρώτους μήνες του 2010.

Το υπουργείο Πολιτισμού και Τουρισμού ετοιμάζει σειρά εκδηλώσεων για τα 2.500 χρόνια της μάχης μέσα στο 2010, όπως είπε η γενική γραμματέας Πολιτισμού Λίνα Μενδώνη.

«Ο άνισος αγώνας των Αθηναίων και Πλαταιέων μαχητών απέναντι στον προφανή νικητή, τους Πέρσες, ξεπέρασε τα στενά όρια μιας τακτικής νίκης στη μακρόχρονη σύγκρουση δύο μεγάλων λαών και δύο κοσμοαντιλήψεων και κατηγοριοποιήθηκε στην ιστορική συνείδησή μας ως ένας άθλος», ανέφερε η Μαριάννα Ι. Λάτση. «Το "νενικήκαμεν" του Φειδιππίδη ήταν κάτι παραπάνω από την εξαγγελία νίκης μιας δύναμης απέναντι σε μιαν άλλη», γράφει ο υπουργός Πολιτισμού, Παύλος Γερουλάνος, στον πρόλογο.

Ο Γιώργος Σταϊνχάουερ παρουσιάζει την ιστορία του αρχαίου οικισμού αλλά και τη μάχη.

Αναφέρεται στις πιθανές θέσεις των αντιπάλων (Σχοινιάς και κοιλάδα Βρανά, κοντά στο Αγριελίκι), στην πιθανή δύναμη των δύο αντιμαχόμενων (περί τις 10.000 Αθηναίοι και Πλαταιείς, περί τις 25.000 οι Πέρσες, αν και έχει γραφτεί ότι ήταν ακόμη και 600.000!) στην πιθανή θέση της μάχης (κάπου κοντά στον Τύμβο και στη Μεσοσπορίτισσα).

Τονίζει πως σε αυτό τον μυθικό στρατό είδαμε συσπειρωμένους να πολεμάνε δίπλα δίπλα όλους εκείνους τους μεγάλους άνδρες που οικοδόμησαν το μεγαλείο της Αθήνας: έναν Θεμιστοκλή, έναν Αριστείδη, έναν Αισχύλο αλλά και τον τελευταίο απόγονο των Πεισιστρατιδών. Είναι αυτό το μήνυμα που έστελνε ο Μαραθώνας στην Ελλάδα, στην Περσία και στο μέλλον.»

Άρθρο της Αγγελικής Κώττη

Πηγή: ethnos.gr