Υπουργείο Παιδείας ή… υπουργείο χωρίς παιδεία;

«1.233 νέες σχολικές μονάδες κατασκευάζονται σε όλη τη χώρα ενώ ψηφίστηκε, στο πλαίσιο της ανθρωποκεντρικής εκπαίδευσης, ένα σύγχρονο νομοσχέδιο για την ειδική αγωγή κι εκπαίδευση που θα διασφαλίσει ίσες ευκαιρίες στα άτομα με αναπηρία…»

Tα παραπάνω λόγια περιλαμβάνονται στην επιστολή - διάγγελμα του υπουργού Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων Ευρυπίδη Στυλιανίδη όπως στάλθηκε σε όλα τα σχολεία της χώρας, ενόψει της νέας σχολικής χρονιάς. «Όλα είναι θέμα παιδείας» διαλαλεί από τηλεόρασης το υπουργείο μέσω διαφημιστικού σποτ (για παν ενδεχόμενο πρόωρων εκλογών) ενώ είναι και ο τίτλος του παραπάνω…χαρμόσυνου μηνύματος του υπουργού, σύμφωνα με το οποίο «φέτος για πρώτη φορά όλα λειτουργούν άψογα (τα βιβλία και οι εκπαιδευτικοί στη θέση τους, το υποχρεωτικό νηπιαγωγείο και το ολοήμερο σχολείο χωρίς προβλήματα)». Προσωπική δε, διαβεβαίωση του κ. Στυλιανίδη προς τους γονείς είναι ότι το υπουργείο κάνει τα αδύνατα δυνατά προκειμένου ν’ αποφέρει γρήγορα καρπούς η πολιτική του «Εξυπνου Σχολείου» που έχει αρχίσει να εφαρμόζεται!!!

Αδιαφορία κι απόρριψη στις εκκλήσεις γονιών
Εν τούτοις, δύο μαθητές από το δημοτικό σχολείο Μαραθώνα, οι γονείς τους, καθώς και οι δάσκαλοι και οι συμμαθητές τους, δεν έχουν δει ακόμα το… πρόσωπο αυτής της διαφημιζόμενης «ανθρωποκεντρικής εκπαίδευσης».
Ο Χρήστος που φοιτά στην Α’ τάξη είναι παιδί με κινητική αναπηρία και χρήζει παρουσίας βοηθού ειδικής αγωγής, καθώς μετακινείται με αναπηρικό καροτσάκι. Ο Νίκος μαθητής της Β’ τάξης φέρει διάγνωση από το ιατρο - παιδαγωγικό σταθμό Παλλήνης που κάνει λόγο για παιδί με διαταραχή ελλειμματικής προσοχής, υπέρ - κινητικότητα (Δ.Ε.Π.Υ.). Σύμφωνα με το νόμο, ο Νίκος δικαιούται παράλληλη εκπαιδευτική στήριξη κατά τη διάρκεια των μαθημάτων, από εκπαιδευτικό ειδικής αγωγής, ειδικότητες οι οποίες έχουν ήδη τοποθετηθεί στις θέσεις τους.
Από τις 13 Ιουνίου οι γονείς των προαναφερόμενων μαθητών σε συνεργασία με τη διεύθυνση του σχολείου, υπέβαλλαν σχετικά αιτήματα προς το υπουργείο παιδείας.
Για την πρώτη περίπτωση δεν έχει δοθεί απάντηση, ενώ για τη δεύτερη, το αίτημα αρχικώς απορρίφθηκε με το αιτιολογικό ότι, το συγκεκριμένο σχολείο διαθέτει τμήμα ένταξης (η αλήθεια είναι ότι αφορά μόνο μαθητές με μαθησιακές δυσκολίες). Μετά την αρχική απόρριψη, το αίτημα στάλθηκε εκ νέου, για επανεξέταση.

Δυσκολότερη περίπτωση συγκριτικά, είναι εκείνη του μικρού Χρήστου. Το παιδί είναι πανέξυπνο, ιδιαίτερα κοινωνικό κι αγαπητό στους συμμαθητές του, οι οποίοι τον προσέχουν και προσπαθούν να τον συμπεριλαμβάνουν στα παιχνίδια τους.
Η αποδοχή και θετική συμπεριφορά των άλλων παιδιών, η κοινωνικότητα του ίδιου του μαθητή, αλλά και οι φιλότιμες προσπάθειες δασκάλων και προσωπικού του σχολείου, δεν καταφέρνουν να αποτρέψουν την απομόνωση που μοιραία βιώνει το παιδί, εξαιτίας της φύσης του προβλήματος υγείας που αντιμετωπίζει.
Το ευτύχημα είναι ότι, το σχολικό κτίριο είναι προσπελάσιμο σε άτομα με κινητικές δυσκολίες, ενώ διαθέτει και ειδικά διαμορφωμένη τουαλέτα. Παρά ταύτα, οι συνήθεις μετακινήσεις ενός μαθητή κατά τη διάρκεια των σχολικών ωρών (από το καροτσάκι στο θρανίο και το αντίστροφο, η μετάβαση στον πίνακα όπως επίσης και στο μπάνιο, η συμμετοχή σε εξωτερικές δραστηριότητες στα πλαίσια μαθημάτων) επιβάλλουν τη συνεχή παρουσία παιδαγωγού, αποκλειστική αρμοδιότητα του οποίου θα είναι «η διασφάλιση ίσων ευκαιριών μάθησης στα άτομα με αναπηρία» όπως, με τόση ευαισθησία επισημαίνει στο διάγγελμά του ο αρμόδιος υπουργός.

ΡΕΠΟΡΤΑΖ: Βιργινία Μάρκου

ΠΗΓΗ: ΔΗΜΟΤΗΣ